Psychoterapia dziś Rozmowy, pod redakcją Zofii Milskiej-Wrzosińskiej.

Witam,

Wrześniowa pogoda była tak piękna, że jak tylko miałam chwile czasu wykorzystywałam ją do czytania na zewnątrz w ogrodzie. Przeczytałam wtedy kilka książek od wydawnictwa PWN i teraz kiedy za oknem już ciemno, szaro mogę zabrać się za recenzje i przedstawienie ich dla Was. Lubię książki psychologiczne naukowe, bo przecież z psychologią tak naprawdę spotykamy się na co dzień. Psychoterapia dziś rozmowy pod redakcją Zofii Milskiej-Wrzosińskiej to książka, która po kilku stronach wydawała mi się, że będzie się ją 'ciężko'czytało (ze względu na takie pytania-odpowiedzi, coś ala wywiad), ale już pierwszy rozdział sprawił, że tak mi się ona spodobała, że zaczęłam czytać rozdział, za rozdziałem. I nawet jak miałam inne obowiązki to musiałam do końca przeczytać dany rozdział, by się z książką rozstać na chwilę. Naprawdę jest bardzo ciekawa i interesująca. Dawniej słowo psychoterapeuta czy psychoterapia, była odbierane za coś wstydliwego, ukrywającego, bo ludzie boją się psychiatry - teraz jest to coś normalnego i na porządku dziennym (choć mało o tym się pisze np. w prasie), więc lektura ta będzie dla wszystkich tych, którzy interesują się psychoterapią i wahają się, czy aby nie powinni się zgłosić ze swoimi problemami po pomoc do terapeuty, jak również książka jest dla klientów/pacjentów gabinetów terapeutycznych, którzy zobaczą jak to wszystko wygląda od kuchni. Czy Wy lubicie takie lektury?

Książka da odpowiedź na kilka ważnych pytań:

↬ Skąd wiadomo, że psychoterapia może komuś pomóc wyzwolić się z psychicznego cierpienia?

↬ Co współczesne badania mówią o ludzkiej psychice?

↬ Jak rodzi się depresja?

↬ Na czym polega psychoterapia i jak długo powinna trwać?

↬ Jak zadbać o własny rozwój bez popadania w egocentryzm?

↬ Czy można pomóc parze, z której uchodzi para?

↬ Jak wygląda praca psychoterapeuty z dzieckiem?

↬ Jakie jest współczesne rozumienie uzależnienia?

↬ Czy każdy może zostać psychoterapeutą?

Kim jest zatem psychiatra?

To lekarz, który zajmuje się ludzkim umysłem.

Książka stanowi zbiór rozmów z czołowymi polskimi psychoterapeutami i superwizorami psychoterapii skupionymi wokół Laboratorium Psychoedukacji. Przedmiotem refleksji są tu rozmaite obszary życia i pracy psychoterapeutycznej, takie jak: relacje i budowanie poczucia bezpieczeństwa, ciąża i okres okołoporodowy, rodzicielstwo, cielesność i jej związki z psychiką, praca, uzależnienia, żałoba i trauma, przywracanie sprawczości, warsztat psychoterapeuty. Autorzy przyglądają się różnym formom i zastosowaniom psychoterapii w kontekście przemian zachodzących we współczesnym społeczeństwie, wskazują nowe kierunki rozwoju tej dziedziny, rozprawiają się z mitami na jej temat.

Książka ta otworzyła mi 'pewne szufladki' w głowie. Część rozmów bardzo mi się podobała. Chociażby to, ze psychiatry nie należy się wstydzić, ani bać. Kiedy jesteśmy przygnębieni, gdy Nasze problemy się pogłębiają to szybki krok np. do depresji. W takich chwilach rozmowy ze specjalistą, naprawdę wiele zdziałają - wystarczy sobie dać pomóc. Niektórzy też obawiają się tabletek - psychiatrzy mówią, że to nic złego. To tak, kiedy mamy anemię i czujemy się słabo, organizm Nasz potrzebuje wtedy żelaza, więc łykamy żelazo w formie tabletkach czy spożywamy więcej produktów z zawartością żelaza - pół roku, rok - do czasu kiedy organizm nie odzyska w pełni sił. Podobnie jest z tabletkami na depresję, lęki, bezsenność itp. dolegliwości związane z psychoterapią. Łykamy do czasu kiedy widzimy efekty zdrowia, lepszego samopoczucia. Psychiatrzy zapewniają, że nie są to leki na całe życie, czy leki, które uzależniają.

W książce tej jest naprawdę masę różnych zagadnień, odpowiedzi przekazane w prosty i czytelny sposób. Każdy z Nas tak naprawdę potrzebuje specjalisty, tylko siebie oszukuje, że jest wszystko w porządku. To nie nasza wina, że czujemy, myślimy czy zachowujemy się tak, a nie inaczej, to wiele czynników jak otoczenie, praca, kariera, stres, rodzina, śmierć itd. wpływa na to jak działa Nasz umysł i czy potrzebujemy rozmów z kimś kto potrafi do Nas dotrzeć. Ja z perspektywy czasu, wiem że dużo by mi pomogły rozmowy, po śmierci babci - bardzo to wtedy przeżyłam i nadal to gdzieś we mnie tkwi. Na tamten czas nie myślałam o psychoterapii, a wiem że dużo by mi takie rozmowy z dobrym psychoterapeutą pomogły. Podkreślam z dobrym - nie z takim, który przepisze garść proszków, nie wysłucha, a odbębni wizytę za sporą kasę ;/

Uważam, że większość z Was ta książka by zainteresowała lub Waszych najbliższych.

pozdrawiam,

Donna